Zasady ustawienia i eksploatacji rusztowań w pobliżu linii energetycznych
Przy ustawianiu rusztowań w pobliżu napowietrznych linii energetycznych należy wyznaczyć tzw. strefę niebezpieczną, poza którą linie energetyczne nie wymagają wyłączenia spod napięcia i specjalnych zabezpieczeń (ekranowania).
Za strefę niebezpieczną uważa się minimalną odległość (licząc w poziomie) skrajnych kołyszących się przewodów od rusztowania i od najdalej wysuniętego końca przenoszonych elementów rusztowania w czasie montażu i demontażu, nie mniejszą niż:
- 3,0 m dla linii o napięciu znamionowym nieprzekraczającym 1 kV;
- 5,0 m dla linii o napięciu znamionowym powyżej 1 kV, lecz nieprzekraczającym 15 kV;
- 10,0 m dla linii o napięciu znamionowym powyżej 15 kV, lecz nieprzekraczającym 30 kV;
- 15,0 m dla linii o napięciu znamionowym powyżej 30 kV, lecz nieprzekraczającym 110 kV;
- 30,0 m dla linii o napięciu znamionowym powyżej 110 kV.
Odległość przewodu nieuziemionego o napięciu 1 kV od każdej dostępnej części rusztowania powinna wynosić w pionie (w górę) i poziomie (w bok) – co najmniej po 2,0 m.
